به نقل از «فارس»

جایگزینی تحریم‌ها با ناامنی اقتصادی؛ راهبرد جدید دشمن علیه ایران‌

تاریخ انتشار: ۱۴ آذر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۵۳۵۲۱۳

‌به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری فارس با آغاز اغتشاشات اخیر، انتظار عمومی آن بود که همانند تجربه‌های قبلی، پس از چند روز، ناآرامی ها فروکش کند و شرایط به حالت عادی بازگردد، اما برخلاف انتظارات، هر روز شاهد رفتارهای جدید و به شدت حساب شده از سوی اغتشاشگران بودیم، این در شرایطی بود که طبق گزارش نهادهای امنیتی، کل مشارکت کنندگان در این اغتشاشات ۵۰ هزار نفر بودند، یعنی یک‌هزار و هفتصدم جمعیت ایران.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

با تکرار حوادث مشابه در نقاط مختلف کشور در بزنگاه‌ها و مهندسی‌شدن اغتشاشات و همچنین اعترافات عوامل دستگیر شده سرویس‌های خارجی، دخالت گسترده و بی سابقه خارجی‌های در موج اخیر و تلاش برای انحراف اعتراضات اولیه مسجل شد.

اینبار همه دشمنان در یک صف قرار گرفتند و در یک اقدام هماهنگ، تقسیم کاری بین خود ایجاد کردند و با همه بضاعت سیاسی، امنیتی، اقتصادی و رسانه ای خود به میدان آمدند.

در خصوص علت این رفتار جدید دشمنان گمانه زنی‌های مختلفی صورت گرفته است، از تلاش برای بازگرداندن ایران به میز مذاکره تا اقدام برای شکست جبهه انقلاب در مدیریت کشور و غیره.

در یکی از این گمانه زنی‌ها، معاون اقتصادی رئیس‌جمهور، علت تلاش دشمنان برای ایجاد ناامنی را شکست سیاست تحریم دانست و اعلام کرد: ناامنی برادر تحریم است و پس از افزایش فروش نفت و وصول ارز حاصل از آن، عملا تحریم های غرب شکست خورد‌ و آنها به دنبال راهکاری جایگزین هستند.

به گفته محسن رضایی، ناامنی برادر تحریم است زیرا موجب توقف فعالیت‌های اقتصادی و کسب‌‌‌و‌کار‌ها و فرار سرمایه می‌شود، برای بررسی این مدعا لازم است نگاهی به تاریخچه تحریم ایران توسط غرب بیندازیم.

* تاریخچه تحریم ایران پس از انقلاب ۵۷

اول خرداد ۱۳۵۹ آمریکا در واکنش به تسخیر لانه جاسوسی، نخستین سیاست تحریمی‌اش را علیه جمهوری اسلامی تصویب کرد. این تحریم ها که عمدتا متوجه دارایی‌های ایران و درآمد نفتی می‌شد، در دوره کلینتون نیز تشدید شد، پس از آن در دوره بوش به برخی افراد و شرکت ها تعمیم داده شد.

اما موج شدیدتر تحریم از سال ۱۳۸۱ و به بهانه فعالیت‌های هسته‌ای ایران کلید خورد. آمریکایی ها به بهانه فعالیت غیرصلح آمیز هسته ای پرونده ایران را به شورای امنیت بردند و ۴ قطعنامه علیه ایران صادر کردند و دولت و کنگره آمریکا و اتحادیه اروپا تا سال ۱۳۹۰ انواع تحریم های اقتصادی اعم از انرژی، صنایع، بانکی، بازرگانی، کشتیرانی و غیره را تصویب کردند تا سنگین‌ترین تحریم‌های اقتصادی تاریخ علیه یک کشور به اجرا در آید.

در همین ایام پس از یک دوره سخت، اقتصاد کشور اندک اندک خود را با شرایط تحریمی هماهنگ می‌کرد و شیوه‌های دور زدن تحریم‌ها به کار بسته می‌شد که آمریکایی ها برای پیشگیری از سیاست تحریم به فکر تغییر رویکرد بودند.

با روی کار آمدن دولت یازدهم با شعار مذاکره و توافق، مذاکرات هسته ای آغاز شد تا نهایتا در تیر ۱۳۹۴ در وین اتریش ایران و ۵+۱ برجام را امضا کردند.

ایران بلافاصله تعهدات برجامی خود را اجرا کرد اما در عمل خبری از رفع تحریم ها نبود. این رویه ادامه داشت تا با تغییر دولت در آمریکا، ترامپ به صورت یکجانبه در اردیبهشت ۱۳۹۷ از برجام خارج شد.

اروپا نیز که ظاهرا مسئولیت پیشگیری از خروج ایران از برجام را داشت با وعده ایجاد سیستم مالی مستقل برای مراودات با ایران ماه‌ها بدون هیچ حاصلی مذاکرات را ادامه داد تا ایران تصمیم گرفت به دلیل نقض برجام توسط آمریکا، دست از اجرای تعهدات برجامی خود بکشد و سطح فعالیت های هسته ای را بالا ببرد.

پس از آن آمریکایی ها هر از گاهی به بهانه ای تحریم های جدیدی به تصویب می رساند که عملا تکرار تحریم های قبلی با عبارات جدید بود و آنها بیشتر بعد روانی تحریم را برای ایجاد نااطمینانی در اقتصاد کشور دنبال می‌کردند.

با روی کار آمدن بایدن در سال ۹۹، دولت آمریکا اعلام کرد خواهان بازگشت به توافق هسته‌ای است. ایران برای پیشگیری از تکرار تجربه گذشته اعلام کرد با از سر‌گیری مذاکرات موافق است اما به شرط لغو قطعی تحریم ها و امکان راستی آزمایی و ارائه تعهد از طرف آمریکایی برای عدم خروج مجدد از برجام.

آمریکایی ها که می پنداشتند این شروط سوری است پای میز مذاکره آمدند تا مجددا همان چرخه اجرای یک طرفه تعهدات از سوی ایران را دنبال کنند اما با روی کار آمدن دولت سیزدهم، دستگاه دیپلماسی با همه انعطاف ها قاطعانه اعلام کرد ایران از خطوط قرمز خود عقب نشینی نمی‌کند و ضروری است شروط ایران در برجام گنجانده شود.

سرانجام آمریکا که به هدفش از مذاکره دست نیافت، مجددا بر طبل تحریم کوبید و چندین تحریم به گفته خودشان جدید را علیه ایران به تصویب رساند.

* علت تغییر رویکرد غرب از تحریم به ناامنی

در دولت سیزدهم همزمان با مذاکرات احیای برجام، سیاست خنثی سازی تحریم با اولویت دنبال شد و پس از چند ماه دولت موفق شد میزان فروش نفت را افزایش دهد و با شیوه هایی درآمدهای ارزی کشور را به داخل منتقل کند.

در اینجا آمریکایی‌ها مجددا نسبت به شکست سیاست تحریم نگران شدند اما اینبار مانند سال ۱۳۹۱ امکان بازگشت به میز مذاکره وجود نداشت، زیرا ایران به خواسته های یک طرفه آنها تن نمی‌داد و آنها نیز به دنبال رفع واقعی تحریم و گشایش اقتصاد ایران نبودند بنابراین تصمیم گرفتند از شیوه ای جایگزین به اقتصاد کشور لطمه بزنند.

* برنامه آمریکا برای اقتصاد ایران پس از توقف مذاکرات

اینبار آمریکا به همراه رژیم صهیونیستی و برخی کشورهای اروپایی، برنامه‌ای تدوین کردند تا با ایجاد ناآرامی و ناامنی در ایران، از ثبات اقتصادی پیشگیری کنند و از ابتدای سال ۱۴۰۱ در چند اقدام برای آن تلاش کردند که ناکام ماندند.

نهایتا با ایجاد اعتراضات پس از فوت مهسا امینی، به سرعت عوامل و منابع خود را در کشور فعال کردند و دیدیم که ظرف مدت کوتاهی، بدون آنکه پلیس برخورد خشنی داشته باشد و بدون سلاح جنگی، اعتراض مردم را از طریق جریان‌های سازماندهی شده، عوامل نفوذی و هجمه بی سابقه رسانه ای و فضای مجازی به اغتشاش سوق دادند.

همزمان با چند حادثه تروریستی تلاش کردند به امنیت کشور خدشه وارد کنند و همچنان با دخالت مستقیم و غیر مستقیم به دنبال استمرار آن هستند.

* آثار ناامنی بر اقتصاد

پژوهش‌های متعدد بین المللی اثبات می کند که علاوه بر منابع، رشد اقتصادی شامل انباشت سرمایه و نیروی انسانی، شرایط و نهادهای سیاسی و اجتماعی، نقش مهمی در رشد اقتصادی یک کشور دارند و ناامنی اجتماعی مانع از انباشت سرمایه و رشد می‌شود.

سرمایه محافظه کار است و به دنبال فضایی امن و با ثبات می‌گردد و ناامنی موجب نااطمینانی و فرار سرمایه خواهد شد.

در چنین شرایطی نه تنها رشد اقتصادی و افزایش تولید رخ نمی دهد بلکه با رشد منفی و رکود تورمی مواجه خواهیم بود.

بر همین اساس است که راهبرد آمریکا و همراهانش برای بر هم زدن اقتصاد ایران، پس از موفقیت ایران در کاهش اثر تحریم، افزایش ناامنی است. درست همان طور که آریل کوهن عضو ارشد شورای آتلانتیک (اندیشکده آمریکایی روابط بین الملل) در نشریه فوربس اعلام کرده تحریم ها به شکست ایران منجر نخواهد شد و به اقدامات بیشتری در تشدید اغتشاشات داخلی ایران نیاز است.

* اغتشاشات اجتماعی با هدف اقتصادی؟

برنامه ریزان اغتشاشات اخیر به خوبی می‌دانند ناآرامی‌های اجتماعی ایجاد شده با شعارهای فرهنگی و اجتماعی طبق تجربه گذشته مانایی چندانی ندارد و نهایتا در دل جامعه هضم می‌شود.

از سویی آنها چندین مرتبه به بهانه گرانی بنزین و نرخ ارز و کمبود اقلام‌ و غیره تلاش کرده‌اند مردم را نسبت به اعتراضات اقتصادی تحریک کنند که موفق نبودند. 

در نهایت برنامه آنها تحریک اقشار اثرپذیرتر از شبکه‌های اجتماعی و فضای مجازی با هدف التهاب آفرینی و صدمه به اقتصاد کشور شد تا در فاز بعدی وارد برنامه اصلی‌شان یعنی ایجاد خشونت اجتماعی با محتوا اقتصادی شوند.

برای پیشگیری موفقیت این دسیسه‌ها، ضروری است ضمن همراهی و اقناع جامعه توسط نهادهای فرهنگی و اجتماعی، مدیران اقتصادی نسبت به حل فوری مسائل معیشتی مردم اقدام کنند.

پایان پیام/

منبع: فارس

کلیدواژه: راهبرد جدید دشمن علیه ایران ناامنی تحریم اغتشاشات ناامنی اقتصادی شکست دشمن مذاکرات برجامی سیاست تحریم اقتصاد کشور آمریکایی ها تحریم ها هسته ای

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۵۳۵۲۱۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

بایدن درباره تحریم نفت ایران تصمیم جدید گرفت؟

دولت بایدن تمایلی به تشدید تحریم‌ها علیه صادرات نفت ایران ندارد و دلیل آن نگرانی نسبت به بالا رفتن قیمت نفت و عصبانی کردن چین به عنوان بزرگترین خریدار نفت ایران است.

به گزارش تسنیم، پاسخ موشکی و پهپادی ایران به رژیم صهیونیستی احتمالاً باعث نمی‌شود دولت بایدن تحریم‌های شدیدتری علیه صادرات نفت این کشور وضع کند و دلیل آن نگرانی نسبت به بالا رفتن قیمت نفت و عصبانی کردن چین به عنوان بزرگترین خریدار نفت ایران است.

بلافاصله پس از پاسخ موشکی ایران به رژیم صهیونیستی به خاطر حمله این رژیم به سفارتخانه ایران در دمشق، نمایندگان جمهوری‌خواه آمریکا بایدن را متهم به شکست در اجرای تحریم‌های موجود علیه ایران کرده و اعلام کردند تحریم‌ها علیه این کشور باید تشدید شود.

استیو اسکالیس از نمایندگان جمهوری‌خواه آمریکا گفت: دولت این کشور فروش نفت را برای ایران آسان‌تر کرده و باعث درآمدزایی ایران جهت فعالیت‌های این کشور شده است.

فشار سیاسی برای تنبیه کردن ایران تبدیل به یک مشکل بزرگ برای دولت آمریکا شده است. آمریکا چطور می‌تواند مانع تشدید درگیری‌های در خاورمیانه بدون بالا رفتن قیمت نفت و عصبانی کردن چین به عنوان بزرگترین خریدار نفت ایران شود؟

واشنگتن ماه‌هاست اعلام می‌کند اصلی‌ترین هدف آن ممانعت از تبدیل شدن جنگ بین رژیم صهیونیستی و غزه به یک جنگ منطقه‌ای و در حاشیه نگه داشتن تهران است.

مجلس نمایندگان آمریکا در روز دوشنبه لایحه‌ای وضع کرد با عنوان قانون تحریم‌های انرژی ایران و چین. طبق این لایحه تحریم‌ها علیه ایران گسترش می‌یابد و گزارش‌های سالانه‌ای باید برای مشخص شدن مداخله موسسات مالی چین در نقل و انتقال نفت ایران ارائه شود. بدین ترتیب هیچ موسسه مالی در آمریکا نمی‌تواند برای هیچ نهاد چینی درگیر معامله نفت ایران حساب باز کند.

البته وضعیت این لایحه در سنا که تحت کنترل دموکرات‌های حامی بایدن قرار دارد مشخص نیست. دولت بایدن مخالف بالا رفتن قیمت نفت است.

بسیاری از تحلیلگران منطقه‌ای عقیده دارند دولت بایدن اقدام قابل توجهی جهت تشدید تحریم‌های فعلی علیه صادرات نفت ایران انجام نمی‌دهد.

اسکات مدل، رئیس گروه راپیدان انرژی عقیده دارد حتی اگر این لایحه تصویب شود، دولت بایدن تلاش معناداری برای اجرای تحریم‌های فعلی یا اعمال تحریم‌های جدید جهت محدود کردن صادرات نفت ایران نخواهد کرد.

دونالد ترامپ رئیس جمهور سابق آمریکا در ۲۰۱۸ پس از خارج شدن از قرارداد هسته‌ای ایران، تحریم‌های جدیدی علیه صنعت نفت این کشور وضع کرد و دولت بایدن تلاش کرد با تحریم شرکت‌هایی در چین، امارات و مناطق دیگر مانع دور زدن این تحریم‌ها شود.

با وجود این تلاش‌ها، راپیدان تخمین می‌زند صادرات نفت ایران بدون محاسبه میعانات گازی به ۱.۶ تا ۱.۸ میلیون بشکه در روز رسیده باشد که نزدیک به ۲ میلیون بشکه صادر شده قبل از اعمال تحریم‌هاست.

یکی از دلایل مخالفت بایدن برای محدود کردن صادرات نفت ایران تاثیر احتمالی آن بر قیمت بنزین است. قیمت نفت و در نهایت قیمت بنزین یک عامل حیاتی در آستانه انتخابات آمریکاست.

تشدید تحریم‌ها علیه ایران همچنین رابطه بین آمریکا و چین را خراب می‌کند. تقریبا تمام نفتی که از سوی ایران وارد چین می‌شود با مبدا مالزی یا سایر کشور‌های خاورمیانه ثبت شده و توسط ناوگانی از نفتکش‌های قدیمی‌تر که فرستنده‌های خود را هنگام بارگیری در بنادر ایران خاموش می‌کنند، منتقل می‌شود.

اطلاعات ردیابی نفتکش‌های شرکت ورتکسا نشان می‌دهد چین ۵۵.۶ میلیون تن معادل ۱.۱۱ میلیون بشکه در روز نفت ایران را در سال گذشته میلادی خریداری کرده است. این رقم معادل ۹۰ درصد از صادرات نفت ایران و ۱۰ درصد از واردات نفت چین است.